به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ، به نقل از تی ان، یک آزمایش تحقیقاتی (research test) جدید این ظرفیت را دارد که پیش‌بینی کند کدام یک از بیمارانی که با روش‌های ایمنی درمانی تحت درمان قرار گرفته‌اند احتمال دارد پس از درمان، مجددا سرطان آن‌ها عود کند و یا عوارض جانبی شدیدی را تجربه کنند.
محققان در این مطالعه به بررسی مجموعه‌ای از پروتئین‌های هشدار دهنده سیستم ایمنی به نام آنتی‌بادی‌ها پرداختند که باکتری‌ها، ویروس‌ها و قارچ‌های مهاجم را تشخیص می‌دادند. این پروتئین‌های خون به گونه‌ای طراحی شده‌اند که بر روی پروتئین‌های باکتریایی و ویروسی خاصی نفوذ و آن‌ها را غیرفعال می کنند، اما در برخی موارد «اتوآنتی‌بادی‌ها» (autoantibodies) نیز به پروتئین‌های خود بدن واکنش نشان می‌دهند و باعث بیماری خودایمنی می‌شوند.
اتوآنتی‌بادی یک آنتی‌بادی است که سیستم ایمنی می سازد و علیه یک یا چند پروتئین خود بدن فرد هدایت می‌شود. بسیاری از بیماری‌های خودایمن همچون لوپوس اریترماتوز به علت اتوآنتی‌بادی‌ها ایجاد می‌شوند.
دانشمندان در این مطالعه داده‌هایی را تولید کردند که نشان می‌دهد گروه جدیدی از اتوآنتی‌بادی‌هایی که به تازگی شناسایی شده‌اند، اگر قبل از ایمنی درمانی در خون بیماران یافت شوند، این ظرفیت را دارند که به طور دقیق پیش‌بینی کنند که آیا بیماری سرطان فرد عود خواهد کرد یا فرد پس از درمان عوارض جانبی را تجربه خواهد کرد یا خیر.
در این مطالعه ، بیماران ایمنی درمانی کمکی دریافت کرده بودند که هدف آن جلوگیری از بازگشت سرطان پس از درمان قبلی است. برای در امان ماندن سلول‌های طبیعی از حمله خود ایمنی، سلول‌های ایمنی دارای حسگر‌های نقطه بازرسی هستند که با دریافت علامت مناسب، آن‌ها را خاموش می‌کنند.
در این مطالعه محققان این نظریه را مطرح کردند که برخی از بیماران ممکن است قبل از درمان دارای سطوح بالاتری از اتوآنتی‌بادی باشند، اما به اندازه‌ای کافی نیست که برای تشخیص بیماری خودایمنی بررسی شوند. به همین دلیل در این مطالعه محققان گروهی از علائم اتوآنتی‌بادی متمایز را شناسایی کردند که می‌تواند اثرات نامطلوب مربوط به سیستم ایمنی را در درمان با دو مهارکننده اصلی به نام‌های نیوالیومَـب (Nivolumab) و ایپیلیموماب (Ipilimumab) و ترکیب این دو عامل پیش‌بینی کند.
پاول جوهانت (Paul Johannet) نویسنده اول این مطالعه، گفت: نتایج ما نشان می‌دهد که آزمایش تحقیقاتی جدید با پیش‌بینی اینکه آیا بیمار به یک درمان پاسخ می‌دهد یا عوارض جانبی خاصی را تجربه می‌کند یا خیر، این ظرفیت را دارد که به پزشکان در ارائه توصیه‌های درمانی دقیق‌تر کمک کند.
یافته‌های این مطالعه در مجله Clinical Cancer Research منتشر شده است.