زندگی عشایر به گونه‌ای با کوچ گره خورده است که گذران روزگار بدون کوچ برای آنها نه لذتی دارد و نه معنایی، می‌گویند: هوا که گرم می‌شود، کوچ کردن لذتی وصف ناپذیر دارد.

عشایری که مسیر کوچ را به روش سنتی و پیاده طی می‌کنند، حدود یکماه باید پیاده روی بروند تا به مناطی سردسیر و خوش آب و هوا برسند، در مناطقی که شرایط آب و علف خوبی نداشته باشد، نمی‌مانند و به محل دیگری ادامه مسیر می‌دهند.

بارندگی‌های مطلوب ۲ سال اخیر بارقه‌های امید را در دل عشایر کوچ رو زنده کرده است و می‌گویند: به دلیل شرایط خوب مراتع و علف ها، مشکلی برای تامین علوفه گوسفندان ندارند و همین امر سبب شده دام‌ها رشد خوبی داشته باشند و چاق و فربه شوند.

وقتی طبیعت سرسبز و علوفه کافی باشد، هزینه‌های دامداران کاهش می‌یابد و سود بیشتری عایدش می‌شود.

سیداسکندر موسوی زاده، مدیر کل امور عشایر خوزستان گفت: باتوجه به اینکه عشایری که خوزستان کوچ می‌کنند، از ۷ استان عشایری کشور وارد می‌شوند و بیش از ۷ ماه میزبان آنها هستیم.