دانشجویی که اسفندماه سال گذشته در آزمایشگاه درسی‌اش دچار برق‌گرفتگی شد و از آن روز تا حالا چشم‌هایش را باز نکرده است.

علی و چند همکلاسی دیگرش برای گذراندن یک کلاس، از دانشگاه شهید چمران اهواز به دانشکده نفت ارجاع داده می‌شوند اما در آزمایشگاه، او و یک دانشجوی دیگر هنگام انجام آزمایش، به دلیل ایمن نبودن تجهیزات دچار برق‌گرفتگی شدند. همکلاسی دیگر هنگام برق‌گرفتگی پرت شده اما علی با شدت بیشتری دچار حادثه می‌شود.

علی در همان آزمایشگاه دانشکده نفت ایست قلبی کرد و سر از بیمارستان در آورد؛ حالا ۶۶ روز از حادثه می‌گذرد و او همچنان در حالت کما روی تخت بیمارستان است و هیچ‌کدام از دو دانشگاه، نه صنعت نفت و نه دانشگاه شهید چمران اهواز، مسئولیت این اتفاق را قبول نکرده‌اند.

در این مدت علاوه بر فشار روحی و روانی ناشی از شرایط ناپایدار دانشجوی جوان حادثه‌دیده، خانواده افخمی‌پور بار هزینه‌های درمان علی را نیز یک‌تنه به دوش می‌کشند.

سوال اصلی این جا است که بیمه حوادث دانشجویان اگر اینجا به کار نیاید، برای چیست؟ دانشگاه شهید چمران اهواز سالانه آماری از دانشجویان بیمه شده‌اش منتشر می‌کند اما ظاهرا تا زمانی که مسئولیت سلامت دانشجویان از سوی دانشگاه پذیرفته نشود، این بیمه به کار نمی‌آید! از طرف دیگر دانشکده نفت که انگشت اتهام این حادثه به سوی آن است و حادثه در یکی از کلاس‌های این دانشکده رخ داده نیز می‌گوید که این دانشجو، دانشجوی ما نیست!

حالا پدری که چهار سال پیش با هزاران امید و آرزو، تنها فرزند پسرش را به بزرگ‌ترین و معروف‌ترین دانشگاه دولتی خوزستان فرستاده است، با هزینه‌های سرسام‌آور درمان پسرش تنها مانده است و دانشگاه‌ها هم زیر بار مسئولیت نمی‌روند.

روایت حادثه از زبان پدر علی

منصور افخمی‌پور، پدر دانشجوی حادثه‌دیده دانشگاه شهید چمران اهواز در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: علی متولد ۲ مهر ۷۹ و دانشجوی ترم آخر مهندسی برق دانشگاه شهید چمران اهواز است. او و چند دانشجوی دیگر روز ۷ اسفند ۱۴۰۱ به علت نبود کلاس آموزشی مربوط به برق، به دانشکده نفت اهواز رفتند اما به علت نبود تجهیزات ایمنی از جمله دستکش و کفش ایمنی و ایزوله نبودن کف کلاس مربوطه در دانشکده نفت، حادثه برق‌گرفتگی رخ داد. ظاهرا حتی کلیدی که باید برای قطع کردن برق استفاده می‌شد هم خراب بوده است.

وی درباره روز حادثه افزود: هنگام حادثه در کلاس ۹ نفر حضور داشتند که دو نفر را برق می‌گیرد؛ یکی پرت شد و پسرم در جا ایست قلبی کرد. باوجود معطلی زیاد که منتظر آمبولانس بودند، هیچ کاری در دانشگاه برای پسرم انجام نشود. استاد هم در کلاس بود اما بعد از رخ دادن این اتفاق هیچ حرکت و کاری از جمله ماساژ قلبی انجام ندادند تا جلوی این اتفاق را بگیرند. به گفته پزشکان اگر کمک‌های اولیه انجام می‌شد وضع پسرم به اینجا نمی‌کشید.

اگرهایی که اگر می‌شد حالا علی در بیمارستان نبود…

افخمی‌پور ادامه داد: بعد از این اتفاق، پسرم به بیمارستان سینای کارون اعزام شد و حدود ۱۵ تا ۲۰ دقیقه CPR انجام شد. اما چون دیر رسیده بود اکسیژن به مغز نرسید و به کما رفت. فاصله دانشکده نفت تا بیمارستان سینا تنها ۵ دقیقه است و اگر علی زودتر می‌رسید یا حتی با ماشین شخصی، او را بلافاصله به بیمارستان می‌رساندند این شرایط پیش نمی‌آمد. البته وقتی از دانشجوها پرسیدم گفتند به ما گفته شده بود که او را جابه‌جا نکنید اما وقتی با اورژانس صحبت کردم گفتند همچین چیزی درست نیست و باید زود به بیمارستان انتقال می‌یافت.

وی افزود: در بیمارستان پس از اینکه CPR انجام دادند متوجه شدیم که قبل از بیمارستان هیچ کاری برایش انجام نشده بود. اگر ماساژ قلبی انجام شده بود، به این وضعیت نمی‌رسید.

پدر علی افخمی‌پور گفت: هرکدام از این حرکت‌ها یا اقدامات برای پسرم انجام می‌شد جای پسرم در بیمارستان نبود و من ۶۶ روز در رفت و آمد به بیمارستان نبود.

دو ماه از به کما رفتن دانشجوی اهوازی در آزمایشگاه دانشگاه می‌گذرد…

وی افزود: علی تا ۵۳ روز در بیمارستان سینا بود اما مجبور شدیم او را به بیمارستان دیگری انتقال بدهیم. البته در بیمارستان می‌گفتند جابه‌جایی خطر دارد و نمی‌شود اما در نهایت علی آنقدر نحیف و لاغر شده بود که مجبور شدیم او را با مسئولیت خودمان به بیمارستان گلستان اهواز انتقال بدهیم. الان دو درصد هوشیاری‌اش بالا رفته است در حالی که در بیمارستان سینا تنها داروی بیهوشی به او تزریق می‌شد.

شکایت از دانشکده نفت

وی عنوان کرد: از کجا گله کنم؟ از دانشکده نفت شکایت داشتیم و از طریق قوه قضائیه شکایت کردم. از طریق وزارت علوم شکایت نکردم چون در شرایطی نبودم که بخواهم به تهران بروم، الان کمی آزادتر شده‌ام. حتی در این کار هم خلل وارد می‌کنند؛ نماینده رسمی دادگستری آنجا رفت اما در دانشکده باید نفراتی را ببیند و با اساتید و دانشجویان در دانشکده نفت صحبت کند اما حتی هماهنگی این کار هم انجام نشده است.

هر دو دانشگاه زیربار نمی‌روند

افخمی‌پور ادامه داد: برای بیمه به دانشکده نفت رفتم؛ هر کسی که وارد کلاس می‌شود باید بیمه شود یا حداقل این است که بیمه به او تعلق می‌گیرد. دانشجویان بیمه هستند، پسر من هم بیمه دانشگاه شهید چمران اهواز است. به دانشگاه به چمران اهواز رفتم، گفتند چون حادثه در دانشکده نفت افتاده، مسئولیت با دانشکده نفت است. به دانشکده نفت مراجعه می‌کنم می‌گویند مربوط به دانشگاه چمران اهواز است.

دانشگاه‌ها می‌گویند به ما مربوط نیست!

وی گفت: حتی اطلاع رسمی هم داده نشد که این اتفاق افتاده است. به هر دو دانشگاه که مراجعه می‌کنیم می گویند به ما مربوط نیست! سوای خسارتی که از نظر سلامتی و جانی به بچه من وارد شده است، این همه هزینه سنگین متحمل شدیم و حتی حاضر نیستند بگویند بیمه است؛ آخر دانشگاه که نمی‌خواهد از جیب خودش پرداخت کند.

وی در خصوص تامین هزینه درمان گفت: راننده هستم و دو ماه است که به خاطر وضعیت پسرم کار نکرده‌ام؛ هزینه درمان را با قرض پرداخت می‌کنم. این همه هزینه را باید از کجا بیاورم؟ تمام داروهایی که تهیه می‌کنم همه آزاد و گران هستند. از طرف دیگر هم دارو پیدا نمی‌شود اما بالاخره با جست‌وجو پیدا می‌کنم.

هوشیاری علی به ۷ رسیده است

وی با اشاره به وضعیت کنونی علی، ضمن تشکر از پزشک معالج، گفت: پزشک قلب علی زمانی که بیمارستان سینا بود، خانم دکتر خسروی بود که پزشک بسیار خوبی است. هوشیاری علی ۵ بود که پس از انتقال به بیمارستان گلستان به ۷ رسید. امید هست اما زمان نیاز است.

افخمی‌پور گفت: من این پیگیری را فقط به خاطر پسر خودم نمی‌کنم؛ مثل پسر من، دانشجوهای زیادی هستند که برای درسشان ممکن است برایشان اتفاق این چنینی بیفتد و باید جلوی این اتفاق‌ها گرفته شود.